معنی خط حامل

حامل خط. [م ِ ل ِ خ َطط] (ترکیب اضافی، اِ مرکب) آنکه خط برد. (مهذب الاسماء). برید. پیک.

حامل. [م ِ] (ع ص) نعت فاعلی از حمل. برَنده. حَمْل کننده. بردارنده ٔ چیزی برخود. نگاه دارنده. باربردار. ج، حَمَله:
حاملی محمول گرداند ترا
قابلی مقبول گرداند ترا.
مولوی.
- حامل اسفار، مقتبس از آیه ٔ شریفه ٔ مثل الذین حملوا التوریه ثم لم یحملوها، کمثل الحمار یحمل اسفاراً. کنایت از مردمان نادان و عالم بی عمل.
- حامل بودن، چیزی را با خود بردن.
- حامل شدن، چیزی را با خود داشتن.
- حامل مکتوب، پیک. قاصد.
- حامل وحی، جبرئیل. رجوع به حامل وحی شود.
- حامل وِزْر (اوزار)، گناه کار:
گر خداوند تعالی به گناهیت بگیرد
گو بیامرز که من حامل اوزار تو باشم.
سعدی (طیبات).
|| (اصطلاح موسیقی) خطهایی که علامات نتهای موسیقی بر آن نقش کنند.
________________________
________________________
________________________
حامل
|| حامله. حُبْلی ̍. زن باردار. آبستن. بارور. باردار. مقابل حائل. ج، حاملات، حوامل. (مهذب الاسماء):
زمانه حامل هجر است و لابد
نهد یک روز بار خویش حامل.
منوچهری.
کنار آبدان گشته بشاخ ارغوان حامل
سحاب ساج گون گشته بطفل عاجگون حُبْلی.
منوچهری.
سر نگونسار ز شرم و روی تیره ز گناه
هر یکی با شکمی حامل و پرماز لبی.
منوچهری.
بمهد راستین و حامل بکر
بدست و آستین بادمجرا.
خاقانی.
تا که شد نوروز سلطان فلک را میزبان
حاملان طبع جان بر میزبان افشانده اند.
خاقانی.
عجوز جهان مادر یحیی آسا
از او حامل تازه زهدان نماید.
خاقانی.
|| مؤلف کشاف اصطلاحات الفنون آرد: عند اهل الهیئه هو الخارج لغیر الشمس و یجی ء شرحه فی ذکر لفظ الخارج. بیرونی گوید: فلک حامل فلکی است همچون فلک اوج. مرکز او بیرون از مرکز عالم، و سطح او به سطح فلک مایل است. و فلک التدویر را همی برد، چنانک مرکز فلک التدویر بر محیط او سوی توالی البروج همی رود چنانکه صورتش بنگاشتیم. (التفهیم صص 122-123).فلک حامل، در اصطلاح هیئت قدیم فلکی باشد میان هر یک از این افلاک ششگانه که تدویر کوکب در ثخن آن مرکوز باشد، سوای شمس. (آنندراج). || (اصطلاح فیزیک) سهمی باشد که جهت آن جهت نیرو و درازای آن شدت نیرو را معین کند. || شعاع حامل. شعاعی است که از نقطه ٔ ثابتی در جهتی متغیر کشیده شود برای آنکه وضع متغیر نقطه ای را که متعاقب منحنی معینی است نگه دارد.

بردار

بُردار

وکتور

بردار

بردار

حامل , درخت بارور , در وجه حامل , سه پایه نقاشی

حمل‌کننده، باربردارنده،
کسی‌که باری با خود یا بر پشت خود دارد،
(اسم) (موسیقی) پنج خط افقی و موازی در نت‌ موسیقی،
[قدیمی] دارای میوه، میوه‌دار،
* حامل وحی: [قدیمی، مجاز] جبرئیل که از جانب خدای‌تعالی برای پیغمبر وحی می‌آورد،
* حامل رٲس‌الغول: (نجوم) = برساوش

حامل، حمال، عربه، ناقل، نقل

حمل کننده، آبستن، برای نوشتن نت، پنج خط افقی موازی را که به فاصله مساوی رسم شده باشد به کار می برند و نت را در روی خطوط و مابین آن ها می نویسند. مجموع این پنج خط را حامل می گویند. [خوانش: (مِ) [ع.] (اِفا.)]

آورنده،
(متضاد) فرستنده، گیرنده، برنده، حمل‌کننده،
(متضاد) گیرنده، باردار، آبستن،
(متضاد) نازا، سترون، عقیم، بردار، دربردارنده، حاوی، پنج خط افقی‌موازی در نت‌نویسی

حمل کننده، برنده، بار بردار، نگاه دارنده

بارآور

حامِل، حمل کننده، بار برنده، آبستن (در فارسی برای زن باردار کلمه حامله متداول است)، (جمع:حَمَلَه، حُمّال)،

688